Konrad is een gepensioneerde IJslandse politieman die moeite heeft om zijn werk van vroeger los te laten. En al helemaal zo wanneer het een zaak betreft waaraan hij vroeger zelf heeft meegewerkt; Indertijd had iemand nogal onverwacht bekentenissen afgelegd voor een moord, maar een recente moord kan aan de vorige worden gelinkt.
Konrad twijfelt of die eerdere bekentenissen, van iemand die ondertussen overleden is in de gevangenis, wel zo spontaan en oprecht waren. Hij stelt zich steeds meer vragen bij de correctheid van dat eerdere onderzoek, waarvoor zijn vriend en collega Leo de eindverantwoordelijke was. Bemanningen van Russische treilers die versleten Lada's opkopen en weer naar hun land van oorsprong brengen spelen een niet onbelangrijke rol, net als IJslanders die indertijd communistische sympathieën koesterden (en daar ook weer van genazen).
Mits contacten met voormalige collega's tracht Konrad het huidige moordonderzoek op te volgen, maar dat wordt hem niet altijd in dank afgenomen. Hij gaat dan maar wat meer tersluiks op eigen houtje op onderzoek.
Arnaldur Indridason leidt de lezer langsheen gebeurtenissen uit het verleden die een link hebben met het huidige moordonderzoek. De aandacht erbij houden is belangrijk in deze resem aan feiten en al dan niet gemeende vriendschappen. Beslist spannend, maar toch niet het meest beklijvende verhaal dat deze succesauteur wist te bedenken.