Twee koppels trekken er samen voor een aantal dagen naar het IJslandse binnenland. Een botsing van hun wagen tegen een huis in extreem dikke mist, noopt hen tot een verblijf aldaar. De bewoners, twee wat zonderlinge ouderen, laten hen verblijven in afwachting van hun terugkeer naar de bewoonde wereld. Beide koppels zijn absoluut niet vlekkenvrij, met een verleden waarin zowel drugs als de IJslandse financiële crisis opduiken.
De terugkeer naar de bewoonde wereld, die te voet moet verlopen, loopt absoluut niet zoals gewenst. Ze belanden bij een dam en een verlaten dorp die geen van beide op hun kaarten voorkomen. Er zit niet veel anders op dan wat langer te verblijven bij het wat onwillige gastgezin, waarvan het complexe verleden stapje voor stapje aan het licht komt.
Spanning is er absoluut in het verhaal, dat overigens ook vlot geschreven is. Maar het pad naar de uiteindelijke bestemming lijkt me iets te nevelig. Ik laat me graag meeslepen, maar ben ik iets te veel realist. Van het landschap op deze barre hoogvlakte heb ik absoluut wel genoten.