Als je met één boek je
lezers kan laten overwegen om de reisplannen van dit jaar enkel richting
Zuid-Frankrijk te laten gaan … dan ben je sterk bezig. Dit gevoel had ik
althans. De streek van de Armagnac in
het departement Gers haalt haar troeven uit de weidse vergezichten, de
dunbevolkte dorpen, de warme zomers en de landelijke gebieden. Paul Jacobs’ misdaadroman speelt zich
grotendeels af in deze romantische omgeving. En hij weet te boeien. Het lijkt alsof je naast hem zit in een deux
chevauxtje, op weg, van hier naar daar.
Het verhaal start bij de zelfmoord van de man van Thomas Breens’
nichtje… En dan ben je vertrokken voor vele uren leesplezier.
Paul Jacobs is een
voormalig VRT-journalist. Ik heb een
boontje voor VRT-journalisten omdat ze degelijk de pen hanteren, mooie zinnen
maken met soms minder courante woorden, en indien van toepassing hun
onderzoeken ernstig nemen. Gegeneerd
buig ik het hoofd, want ja, dit is het eerste boek dat ik lees van deze schrijver.
Maar hier komt verandering in … Ook de
misdaadromans ‘Dood van een egoïst’ en ‘Een ijskoud gerecht’ voeg ik toe aan
mijn lijstje van nog te lezen boeken!
Dit boek heeft het
allemaal. Een sterk verhaal, zéér
originele plotwendingen en een sfeerschepping om u tegen te zeggen. Eén aandachtspunt: laat dat regelmatige
gewauwel over een oude bok en een jong blaadje achterwege …
Ondertitel: Drie mannen. Drie zelfmoorden. Drie onvergeeflijke zonden.