Zonder woorden van afscheid, alleen met een paar verhulde aanwijzingen en wat goede raad zet een Afghaanse moeder haar tienjarige zoon op het pad naar de vrijheid. De Taliban zijn immers steeds nadrukkelijker aanwezig in hun afgelegen dorp en daarvoor wil de moeder haar zoon vrijwaren. Samen met lotgenootjes slaagt hij erin te overleven, meer zelfs, goed zijn plan te trekken in een grotere stad, niet ver van de grens met Pakistan.
Als je moet overleven met weinig of niets en je hoort verhalen over plaatsen waar het ietsje beter is om te leven, dan ben je al snel geneigd daarop in te gaan. Van Pakistan naar Iran was een moeilijke tocht, maar de volgende etappe, die naar Turkije was nog veel zwaarder. Overal blijft Enayatollah voldoende lang om door hard werken geld te sparen om de mensensmokkelaars te betalen die hem naar het volgende land brengen.
Eenmaal in Turkije komen de verlokkingen van het Westen dichterbij: over zee naar Griekenland dan maar. In Italië, waar hij uiteindelijk asiel krijgt ontmoet hij romancier Fabio Geda. Deze auteur noteert het verhaal van de jarenlange reis van Enyatollah en weet het op schitterende wijze te verwoorden in dit boek.
Dit bijzondere boek vertelt het ontroerende verhaal van een jonge asielzoeker, iemand die op advies van zijn moeder zijn land ontvluchtte om niet in de handen te vallen van de Taliban, die eerder al zijn vader en de onderwijzer van zijn dorpsschooltje om het leven brachten. Dat de lange, harde tocht van Enayatollah goed afloopt toont aan dat er toch nog gerechtigheid is in deze wereld. Begin zelf maar eens aan een reis als je niet eens wat wat de naam van het volgende land is en al helemaal niet of er krokodillen zijn in de zee.
Ondertitel: "Het waargebeurde verhaal van Enayatollah Akbari".