De steengroeve op het Zweeds eiland Öland is het hoofdpodium van het derde boek, in een reeks van vier, die samen ‘De vier seizoenen van Öland’ vormen. Geen nood als je de vorige boeken (nog) niet gelezen hebt. Elk verhaal staat op zich en kan apart gelezen worden. Per Mörner besluit om in het voorjaar, samen met zijn beide kinderen, in het oude huis aan de steengroeve te gaan wonen. Zijn dochter is ernstig ziek maar mag weldra uit het ziekenhuis en zijn zoon is aan ‘t puberen. Door een beroerte is Per’s vader hulpbehoevend en na een brandstichting komt ook hij in de oude woning aan de steengroeve wonen.
Het oude huis steekt erg af tegen de sjieke nieuwe woning van de buren, hun blitse auto’s en hun yuppiebewoners. Rond deze kleine gemeenschap draait het hele misdaadverhaal. In het yuppiegezin van Max en Wendela is blijkbaar niet alles koek en ei. Wendela is verslaafd aan antidepressiva en zoekt steeds meer haar heil aan de scherenkust. Tijdens de urenlange wandelingen door dit mooie gebied wordt ze steeds meer geconfronteerd met gebeurtenissen uit haar jeugd, die zich in deze streek heeft afgespeeld.
Johan Theorin is een meester in het verweven van de werkelijkheid met sprookjesverhalen. Mythologische figuren worden verstrengeld met reële figuren. Trollen en elfen leven er tussen de bewoners aan de steengroeve.
Dit verhaal ‘Steenbloed’ is steengoed.