Op welke manier kan je interesse opwekken voor verhalen over vrouwen uit de geschiedenis? De schrijfster koos voor de romanvorm, om de minder bekende geschiedenis van het vrouwenstift in Thorn, in het Zuiden van Nederland, in beeld te brengen. Een stift was een soort klooster met kanunnikessen, maar er moesten geen kloostergeloftes afgelegd worden. Alleen vrouwen met een stamboom van 16 adelskwartieren konden opgenomen worden in het stift. Thorn was indertijd een minivorstendom dat bestuurd werd door een abdis. En dit al sinds de 13e eeuw.
Tegen deze achtergrond speelt de roman zich af. We zijn in het jaar 1788. Anna, een vondelinge die indertijd aan de abdijkerk werd achter gelaten, is achttien jaar geworden. Op haar verjaardag verneemt ze meer over de toestand waarin ze werd achter gelaten. Hierdoor is ze nog meer geprikkeld om op zoek te gaan naar haar moeder en de reden waarom ze verlaten werd.
Via Anna leren we meer over het leven in deze vrouwelijke gemeenschap van kanunnikessen en dienstmeiden in het witte stadje Thorn. Wat waren de rechten van deze ministaat? Welke was de politieke positie? Welke invloed hadden de toenmalige waarden en omgangsvormen op de leefgemeenschap? Hoe kwam de Franse Revolutie in beeld en wat waren de gevolgen voor iedereen in Thorn?
Het verhaal, vertelt vanuit het gezichtspunt van de jonge vrouw Anna, is in combinatie met de geschiedenis van het stift, een geslaagd opzet.