De auteur koos boeiende en prachtige locaties om zijn misdaaverhaal te situeren: Helsinki en omgeving en het Karelië, op de grens tussen Finland en Rusland. Tussendoor reizen de personages ook nog naar Estland en het wat diepere Russische binnenland. Wel degelijk een "grensgeval", maar of dat voldoende is om de lezers constant te boeien?
Een privé-detective met gemengd Russisch-Finse achtergrond én met vele louche connecties wordt gevraagd de plots verdwenen echtgenote van een antiquair op te sporen. Tussen wat onzuivere handeltjes door speurt Viktor Kärppä naarstig naar de vrouw, maar veel aanknopingspunten heeft hij niet. Tussendoor dwalen zijn gedachten af naar zijn zieke moeder in Rusland, die hij toch besluit te gaan bezoeken, mede gedwongen door de omstandigheden.
Toegegeven, het verhaal heeft een verrassend slot, maar naar mijn smaak krijgt de hoofdfiguur ietwat te veel hulp van wat we maar het toeval zullen noemen. Sterker dan het misdaadaspect van dit boek zijn de rake zinnen waarmee de auteur zijn personages weet te typeren en de vlotte schrijfstijl.