Een heel behoorlijk eind buiten New York ontdekken twee weduwnaars dat ze een gemeenschappelijke hobby hebben: vissen. Die vrijetijdsactiviteit stond jarenlang op een laag pitje, maar nu grijpen ze iedere gelegenheid aan om er samen op uit te trekken en te vissen. Veel wordt er niet gepraat; ze moeten beiden het overlijden van hun echtgenote verwerken.
Voor de afwisseling en om het spannend te houden kiezen ze vaak een ander viswater. Op een dag belanden ze bij Dutchman's Creek, een plek die bijzonder aanspreekt omdat er zoveel verhalen over de ronde doen. Staat dat watertje eigenlijk wel op een kaart of kennen ze het alleen van horen vertellen? Een behoorlijk deel van het boek gaat over de ontstaansgeschiedenis van dit viswater en haar ruime omgeving; minder dan een eeuw geleden woonden hier er immers mensen.
Wat volgt is een knap verteld, maar bijzonder ijzig verhaal. Bij het dorp dat er ooit was lag ook een kamp waar de arbeiders woonden die het omgevende waterreservoir aanlegden. Wat er daar gebeurde -en wat de consequenties daarvan waren- hoort niet thuis in de wereld waarin u en ik actief zijn. Toch hadden de vissers ermee te maken.
De uitgevers en de auteur bestempelen dit als een thriller, maar eigenlijk is die term zwak en onvolledig. Dit is een boek om bij te rillen, traag te rillen. Meer kan ik helaas niet kwijt, anders krijgt u het te koud...