Van bij de eerste zinnen grijpt auteur Max Bentow de lezer bij de keel en laat hem niet meer los tot de laatste pagina. Wat mij betreft, zo mogen alle thrillerauteurs te keer gaan. Spanning opbouwen is een zaak, ze daarna ook nog eens honderden pagina's lang laten voortduren is een waar huzarenstuk. Max Bentow slaagt erin, met brio.
In Berlijn worden lijken van jonge vrouwen gevonden die helemaal verpakt en ingespoten zijn met polyurethaanschuim. De vindplaatsen zijn lege kelders, sporen zijn er niet. Tot er een iemand dergelijke weerzinwikkende marteling annex dood overleeft. Het is een aanknopingspunt, maar ook niet meer dan dat voor inspecteur Nils Trojan, die af en toe ook zijn eigen demon moet bevechten.
De inspecteur sleept je mee door de voorsteden van Berlijn, te voet, op de fiets of met de auto, maar hij lijkt geen stap dichter bij de oplossing van het meervoudige raadsel te komen. De spanning blijft voortduren. Prachtthriller!