Willem Van Vugt, een niet zo knap burgermannetje, schoolt zich om tot meesteroplichter. Toch wel behoorlijk gemakkelijk slaagt hij erin om zijn werkgever en anderen op te lichten. Een beginnend oplichter die dit boek leest moet wel denken, als het zo gemakkelijk is kan ik ook snel rijk worden. Het geld en de weelde waarmee deze witteboord-crimineel zorgt er ook voor dat mooie vrouwen bij bosjes voor hem vallen. Het lijkt wel of er in dit verhaal nauwelijks verstandige mooie vrouwen voorkomen.
Geld trekt natuurlijk ook ander volk aan, dat een graantje wil meepikken of slimmer denkt te zijn dan de meesteroplichter. Wat doe je daarmee? Opruimen als het effen kan. De niet superslimme politiemensen in dit verhaal doen uiteraard hun best om de moordenaar(s) op te sporen, daarvoor bovendien aangespoord door een dik in de verf gezet iemand uit de gerechtelijke wereld.
Met zijn fraaie wagens cruist Willem door Vlaanderen en soms ook wel eens over de grens naar Sas-van-Gent. Maar Gent, Lochristi en Antwerpen zijn toch wel zijn meest geliefde bestemmingen en dat bijvoeglijk naamwoord mag de lezer letterlijk begrijpen. Of misdaad blijvend beloond wordt met weelde, geld en schoonheden -in willekeurige volgorde- dat moet u beslist ontdekken. De auteur slaagt erin, soms met een knipoog, een geordend en waar nodig spannend verhaal neer te zetten. Het is niet omdat de man minder vaak in de media opduikt dat hij een minder vaardig auteur zou zijn, integendeel.