Eerder al gaf Eveline van Wanrooij haar grappige boek “Taai” uit in eigen beheer. Daarin verhaalt ze over haar avonturen als tsunami-vrijwilligster. Dat ze met een tweede boek in eigen beheer op de markt komt bewijst dat ze niet alleen prettig kan schrijven en een volhoudende reizigster is, maar dat ze ook op dit vlak een doorzetter is.
De titel geeft al aan dat de reizen van Eveline van Wanrooij niet altijd van een leien dakje lopen. Ze was verondersteld naar huis te vliegen op 11 september 2001, van op de Boston Logan Airport, dezelfde luchthaven als waar eerder die dag de kapers van 09/11 vertrokken. In Vietnam werd ze plat gespoten door een onkundige arts, ze was weer in de Verenigde Staten op het ogenblik dat orkaan Katarina New Orleans overspoelde, op Trinidad & Tobago werd ze overvallen, op Aruba werd ze gestalkt door een vice-premier, … Je zou voor minder even het reizen opgeven.
Eveline van Wanrooij weet evenwel van geen opgeven, ze blijft reizen, ze blijft haar reiservaringen delen en ze doet dat vaak op een leuke en grappige wijze. Wellicht is ze nu weer aan het werk en bezig een spaarpotje aan te leggen voor een volgende reis. Misschien neemt ze best ook even de tijd om wat aan haar taal en zinsbouw te schaven, daar valt af en toe toch wel wat op aan te merken. Of misschien laat ze haar volgend boek vooraf corrigeren door iemand die door zijn taalkundige ingrepen geen afbreuk doet aan haar prettige verhalende stijl.
Afmetingen: 15 x 23 cm