In 1741 zeilde Georg Wilhelm Steller, een Duits natuurhistorisch onderzoeker in Russische loondienst, mee met de Tweede Kamtsjatka Expeditie, die onder leiding stond van Vitus Bering. Naar hem werd later de Beringstraat genoemd, die Azië (Siberië) scheidt van Noord-Amerika (Alaska). Georg Wilhelm Steller beschreef in zijn dagboek de flora en fauna van enkele eilanden voor de kust van wat hij terecht vermoedde dat het Alaska was.
Deze boeiende uitgave bevat niet alleen Steller's dagboek van die extreem moeilijke reis, maar ook uittreksels uit zijn boek over zeezoogdieren en andere teksten van zijn hand. Naast zijn ontdekkingen in de natuur beschrijft hij ook de bijzonder moeilijke omstandigheden waaronder de bemanning moest overwinteren ten gevolge van het -letterlijk- Siberische klimaat. Tal van bemanningsleden overleefden niet omwille van scheurbuik, terwijl na bij het aanbreken van de lente een nieuw schip moest gebouwd worden uitgaande van de resten van het oorspronkelijke schip en bomen die geveld werden.
Als enige wetenschapper aan boord had Steller te kampen met de minachting en het ongeloof van de bemanning, maar uiteindelijk zou zijn vindingrijkheid en inzicht ertoe leiden dat de overlevenden uitgeput weer in Kamtsjatka arriveerden. Soms doet dat ongeloof in de wetenschap denken aan hen die zelfs vandaag nog geloven in dwaze complottheorieën.
Georg Wilhelm Steller kon achteraf weinig genieten van zijn ontdekking van Alaska want uitgemergeld door de zeer barre overwintering slaagde hij er niet meer in zijn woning in het zeer verre Sint-Petersburg te bereiken.
Uitermate interessant verslag van een ontdekkingsreis zoals we ons die vandaag niet meer kunnen inbeelden.
Ondertitel: "Vertaald, van een nawoord en aantekeningen voorzien door Mark Nieuwenhuis".