Scandinavië heeft niet één cultuur maar wel een verzameling ervan. Door reisverhalen te selecteren uit Finland, Denemarken, Zweden en Noorwegen wil de redactie de verscheidenheid aantonen. Bovendien zou je zich ook een beeld moeten kunnen vormen over het landschap en aan wat je zich als reiziger mag verwachten. Maar bij dat laatste loopt het in sommige verhalen grondig fout. Enkele verhalen zijn momentopnamen die de auteur maakte bij één reis.
Zo verging het met het stukje over Stockholm waar de auteur, Bill Bryson, doet uitschijnen dat het er altijd regent. Bovendien zou Gamla Stan, het oude stadsgedeelte, er vervallen en grijs uitzien alhoewel dit totaal niet strookt met de werkelijkheid. Als kers op de taart laat hij dan nog uitschijnen dat het eten in Stockholm van zo'n slechte kwaliteit is dat het elders in Europa zelfs zou verboden worden. Dit stoot elke kenner van deze Zweedse hoofdstad zodanig tegen het hoofd dat het boek direct naar de prullenmand zou worden verwezen.
Doch er zijn ook nog zes andere auteurs aan het woord. Marcellus Emants trakteert je op een paar bladzijden oud Nederlands over Jönköping. Fergus Fleming neemt je mee naar het jaar 1895. Een schip dat vastgelopen was in het ijs komt na 3 winters eindelijk opnieuw vrij, de bemanning kan naar huis. Het verhaal gaat echter algauw over naar een gewaagde ballonvaart. Met Tove Jansson verken je een ijsberg. Wat verderop doe je hetzelfde met 'vijf baaien' om tenslotte in de sneeuw te verzeilen.
Gerrit Jan Zwier levert tenslotte twee professionele reisverhalen af. 'Land in de schemer' en 'Terug naar Lapland' laten je kennismaken met een paar aspecten van Scandinavië dat je als modale toerist niet zal beleven.