Willy Van Poucke beschrijft zijn tocht over het zogenaamde "terrilpad", in feite het Grote Routepad 412, doorheen de voormalige Waalse steenkoolbekkens. Onderweg over dit soms sombere maar dan weer levendige pad, langsheen mijnwerkerswijken en kastelen van mijneigenaars, heeft hij alle tijd om na te denken.
De auteur verhaalt boeiende, maar vaak wrange episodes uit de geschiedenis van de talrijke steenkoolmijnen. Het ongemeen harde leven van de mijnwerkers wordt niet alleen belast door de gevaren van de ondergrond en de lamentabele werkomstandigheden, daarnaast zijn er nog de steenkoolbaronnen die vooral winst en eigenbelang op het oog hebben. Veel aandacht besteed de auteur ook aan het opkomende communisme en socialisme: de strijd om een beter bestaan en een eerlijker loon leidde niet alleen tot ontslag en hongersnood, maar resulteerde ook in tientallen doden door de kogels van de "ordehandhavers".
Vaak laat de auteur tijdens deze wandeling aan de overzijde van de Taalgrens ook zijn eigen zieleroerselen opborrelen. Streven naar meer zelfstandigheid voor Vlaanderenen en Wallonië lijkt een gruwel in zijn ogen. Hij doet krampachtige pogingen om Vlaanderen en Wallonië in hetzelfde Belgische kader onder te brengen, maar overtuigend zijn ze niet. Wie bijvoorbeeld bedenkingen heeft bij de scheepslift van Strepy wordt omschreven als extreem Vlaams nationalist.
Soms ziet de auteur de dingen ook wel groter dan ze zijn, zo omschrijft hij zijn geboortedorp Wetteren eerst als "industriestadje" en verder nog eens als "fabrieksstadje". Willy Van Poucke doet tussendoor een suggestie voor een interessante studie waar hij stelt dat "de maandenlange stakingen tegen textielbaron Felix Beernaerts is een van de episoden die Vlaanderen totaal uit zijn geschiedenis lijkt te hebben verdrongen". Mocht Van Poucke dergelijke studie willen aanvatten dan komen we misschien ook aan de weet of er in Wetteren al dan niet terecht een plein genoemd werd naar deze textielbaron. Overigens, er zijn wel meer pleinen en straten in dit land waarbij je boeiende vragen kunt stellen over de figuur naar wie ze genoemd zijn.
Willy Van Poucke levert niet alleen een boeiend en zeer lezenswaardig werkstuk af, hij brengt ook stof tot discussies allerhande aan en dat is mooi meegenomen. Onderweg heb je er alle tijd voor.
Ondertitel: Voetreis, ver weg in België, over het terrilpad van Bernissart naar Blegny.
Afmetingen: 12,5 x 20 cm