Iedere woonplek heeft zijn bijzonderheden, zijn positieve en negatieve aspecten, maar is toch telkens weer anders. De auteur en de fotografe gingen op bezoek op een zestal eilanden, allemaal gelegen op 60° noorderbreedte in de Atlantische Oceaan. Wat zouden de overeenkomsten en de verschillen zijn bij de bewoners op die vaak behoorlijk afgelegen plekken?
In een mooie taal, vergezeld van prachtige beelden maak je kennis met die eilandgemeenschappen. Het leven heeft er beslist idyllische aspecten, maar overheersen hardheid en eenzaamheid niet vaak? De lezer krijgt duidelijke portretten voorgeschoteld van de mensen die er overleven. Dikwijls is het leven er figuurlijk met de haren wapperend in de wind. Iets voor volhouders, zeg maar.
De omstandigheden om te leven zijn niet eenvoudig, wat er toe leidt dat uitsterven van de eilandbevolking eerder een optie is dan overbevolking. Eenzaamheid is niet weg te cijferen. Toch houden de bewoners van hun gemeenschappen, hun eilanden. Wellicht een vorm van leven en overleven waarbij het positieve lijkt te overheersen. Doorbijten, blijven en ook genieten.
Ja, je kunt deze eilanden bezoeken en er zelfs in comfortabele omstandigheden verblijven, maar een weekje is natuurlijk geen gans leven. Bekijk eens of je ook gegrepen wordt door de hier zo mooi beschreven en in beeld gebrachte eiland blues.
Ondertitel: "Overleven op 60° noorderbreedte".