Als je een jaar lang de Himalaya doorkruist hebt, zoals de Noorse schrijfster Erika Fatland, wat zou dan je volgende reisdoel kunnen zijn, vroeg ik me af tijdens het lezen van deze kanjer. Behalve voor de immense schoonheid van 's werelds hoogste gebergte heeft de auteur ook oog voor wat er leeft aan de voet daarvan. De bergketen strekt zich immers uit over 5 landen, in omvang variërend van erg klein tot reusachtig groot.
In die 5 landen leeft dan ook nog eens een zeer diverse bevolking, elk met eigen cultuur, religie en politieke visie. Alsof dat het leven nog niet voldoende complex maakt zijn er ook nog de klimatologische omstandigheden die dag aan dag het leven van eenieder beïnvloeden en vaak ook bemoeilijken.
Erika Fatland neemt haar tijd om contact te zoeken met de man of vrouw in de straat, tenminste waar de overheid dat toestaat. Probeer onder een communistisch regime maar eens een praatje te slaan met iemand van de zwaar onderdrukte Oeigoeren of met Tibetaanse boeddhisten. Aanbevolen lectuur voor lieden van bij ons (inclusief enkele zogenaamd democratische politici) die de onderdrukking van bijvoorbeeld de Oeigoeren nog steeds ontkennen.
De belangstelling van de auteur reikt verder dan de schitterende natuur en de omstandigheden waarin een aantal onder hen moeten leven. Zeer uiteenlopende onderwerpen als gezondheid, religie, werk, monumenten, de kwaliteit van thee naargelang het tijdstip van plukken, geneeskunde, sociale contacten en zoveel andere komen eveneens aan bod.
Kortom, Erika Flatland ontdekt en beschrijft het leven zoals het is in de wijde omgeving van de indrukwekkende Himalaya. Tal van degelijke foto's versterken haar woorden.
Ondertitel: "Een reis door de Himalaya".