Antropoloog en reisauteur Gerrit Jan Zwier heeft een fascinatie voor eenzame en min of meer onherbergzame gebieden. Na Lapland, IJsland en de wadden is nu een bundel verhalen over Drenthe aan de beurt. Het werd een hommage aan het land van hei en struiken, ook wel het “Pompeji van het noorden” of de “Assepoes van Nederland” genoemd, in veel opzichten te vergelijken met de Belgische provincie Limburg.
Het boek is een eerbetoon aan het land van heide, hunebedden en roggevelden, vastgelegd in een groot gamma onderwerpen die door de auteur op een frisse en verrassende manier in beeld worden gebracht. Zijn eigen bijdragen aan dit boek bestaan uit een mengeling van herinneringen, impressies en verhalen. Maar hij laat ook anderen aan het woord. In het boek worden een aantal oudere reisverhalen van bijna vergeten schrijvers opgenomen. Het is verwonderlijk hoe fris en eigentijds de meeste verhalen overkomen. Het zijn mooi opgeschreven ontboezemingen van romantici, natuurminnaars en andere passanten.
“Mijn Drenthe” is een perfect vakantieboek om mee op reis te nemen en een ideale metgezel om de tijd door te komen. Met zijn vele korte hoofdstukjes, verspreid over meer dan 250 bladzijden kom je zeker de reis- en wachtijden van de vakantie door.