Voorzien van degelijke motoren, een goed observatievermogen en de wil om te slagen trokken beide auteurs door een flink stuk van de Aziatische moslimwereld, soms in het spoor van twee Zwitserse schrijfsters die 80 jaar geleden onder hun beidjes dezelfde regio verkenden.
Uit een prachtig reisavontuur vloeit niet altijd een prachtig boek voort, maar hier beslist wel. In het aangenaam geschreven verhaal worden de reisgebeurtenissen af en toe onderbroken door grappige of ernstige bedenkingen van beide motorrijdsters. Soms worden de reiservaringen en -omstandigheden vergeleken met die van de beide dappere voorgangsters, tachtig jaar geleden. Niet ten onrechte krijg je er wel eens heimwee naar.
Behalve een reisverhaal krijgt de lezer in woord en beeld een duidelijke situatieschets van het leven, zowel in grote centra als piepkleine dorpjes, in landen die bij de meesten onder ons niet meteen bovenaan het lijstje van eerstvolgende reisbestemmingen staan. Beslist te vermelden is de fraaie wijze waarop Trui Hanoulle de landschappen in beeld brengt, terwijl haar portretten altijd sprekend zijn.
Op hun motoren trekken beide vrouwen door moslimlanden als Turkije, Iran, Tadzjikistan, Turkmenistan, Jemen en Oman. Onopgemerkt reizen is er voor hen niet bij: in sommige regio's zijn Westerlingen sowieso al een zeldzaamheid, laat staan twee vrouwelijke exemplaren op motoren. Af en toe zijn er uitingen van macho-gedrag, maar wat uit dit boek toch vooral naar voren komen is de gastvrijheid die ze mochten genieten, zelfs van mensen die nauwelijks in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien.
Tegelijkertijd is dit boeiende reisverhaal een stevige terechtwijzing voor diegenen die in Europa of elders die de moslims en de moslimwereld als een bedreiging zien. Om het met de woorden van de auteurs te zeggen: "Als twee meisjes op motoren er zonder problemen doorheen kunnen rijden kan het toch niet zo erg zijn?"
Afmetingen: 24 x 17 cm