De Nederlander Dylan van Eijkeren trekt maanden door Zuid-Afrika op z'n eentje. Hij rijdt duizenden kilometers en reist dagenlang met een trein. Zijn ervaringen schrijft hij neer in zes brieven aan zijn vriend Hunter. Zo kom je ondermeer te weten dat zijn trein 's nachts stilstaat om zijn passagiers te laten slapen, naast heel wat politieke informatie. De auteur is een ervaren auteur van reisboeken en nam zelfs meermaals ontslag om een boek te schrijven.
Je mag van 'Ik zag een aap' dan ook geen normaal reisverhaal verwachten. Hij laat je kennismaken met het échte Zuid-Afrika. Hij reist dus niet van de ene bezienswaardigheid naar de andere. Hij maakt er wel kennis met de lokale bevolking en raakt zelfs verliefd op een Johannesburgse. Politiek en gekleurde samenleving wisselen elkaar af met wijnen en andere onderwerpen. Aan de wijnen geeft hij zelfs een kwotering, boven de 8/10 is een reis naar Zuid-Afrika waard. De politieke situatie is wel heel veel verweven in zijn brieven aan Hunter.
Het is een waardevol literair werk dat je best leest op een rustige locatie. Je leert enorm veel over het nieuwste Zuid-Afrika. Dit boek is beslist een aanrader voor wie ook van plan is om het échte Zuid-Afrika op te zoeken, al reizend of gewoon thuis. Misschien met een Lord's Sauvignon Blanc 2007 uit Mc. Gregor (8.5/10)?