Naargelang de omstandigheden gebruik makend van ofwel haar Belgisch ofwel haar Pools paspoort reist Maja Wolny door de gebieden van de voormalige Sovjet-Unie, ooit een imperium. De trein is haar geprefereerd transportmiddel; daar ziet ze niet alleen de landschappen voorbij glijden, maar heeft ze ook meer mogelijkheden om gesprekken aan te knopen met een grote verscheidenheid aan medepassagiers, al zijn die niet allemaal even spraakzaam als het over "moeilijke" onderwerpen gaat.
Maja Wolny reisden voorheen al vaker door de voormalige Sovjet-Unie en benut haar kennis van land en mensen als een soort van graadmeter om de actuele toestand op te nemen. Angst blijkt een belangrijke factor te zijn. Dat stel ze niet alleen vast bij ontwijkende antwoorden van de inwoners, maar soms ook als het om haar eigen welzijn gaat.
Samen met de auteur stap je op treinen allerhande, reizend van West naar Oost, maar ook tot diep in Siberië, tot ver boven de Poolcirkel, maar ook naar meer zuidelijk gelegen regio's als Georgië, Moldavië en het hiervan afgescheiden Transnistrië. Oekraïne is een belangrijke leidraad, niet zozeer in afgemaalde treinkilometers, maar wel in de gesprekken die ze voert met Ivan met de bontmuts.
Boeiend reisverslag, waarbij de auteur vaak verwijst naar en in de voetsporen treedt van de Poolse auteur Ryszard Kapucinski, die door de Sovjet-Unie reisde in de jaren 1989-1991 toen, het communistische juk verkruimelde en het land langzaam uit elkaar barstte. Of er veel veranderd is sindsdien? Het communisme is dan wel afgevoerd, de gewone Rus lijkt er niet meteen veel vrolijker van geworden.
Al reizend een bijzondere kennismaking met Rusland, bezien langs de binnenkant.
Ondertitel: "Reizen door het Rusland van nu".