In de 19de eeuw, toen Nederlands-Indië nog een echte kolonie van Nederland was, trokken tal van reizigers erheen. Het waren zowel overheidsambtenaren, wetenschappers, gelukszoekers, handelaars als ontdekkingsreizigers en jawel, ook toeristen. Een behoorlijk van die veelsoortige reizigers berichtten op een of andere wijze over hun belevenissen in de 'Gordel van Smaragd'.
Zowel heuse literatuur, zakelijke brieven, reisverhalen, dagboeken, logboeken, scheepsjournalen, expeditie-verslagen, als brieven aan het thuisfront vertellen over het leven op en de schoonheid van Insulinde.of Nederlands-Indië, vandaag beter gekend als Indonesië. Het was wellicht Multatuli die de naam bedacht en voor het eerst gebruikte in 'Max Havelaar'. Alhoewel Insulinde nooit een officiële geografische of staatkundige naam was, bleef die toch voortleven tot op de dag van heden.
Centraal in deze bijzondere uitgave staat de reisliteratuur uit de negentiende eeuw; een zeer rijke en veelzijdige bron van informatie over de talloze eilanden van Insulinde en het leven daar voorheen en onder het Nederlandse gezag. Tal van andere thema's komen aan bod: zowel kolonialisme, plantkunde, huisvesting, het sociale leven, de aard van de bevolking, ...
Dit omvangrijke werk biedt een zeer breed en gevarieerd beeld in het reilen en zeilen van het leven en de natuur in het Indonesië van de negentiende eeuw. De auteur laat niet na de nodige kanttekeningen te plaatsen en duiding te verstrekken bij de reisverhalen. Beslist ook te waarderen zijn de illustraties van weleer die de reisverhalen extra kleur geven.
Uitstekende aanvulling van onze kennis over het verleden van Insulinde.
Ondertitel: "Op reis in Nederlands-Indië in de negentiende eeuw".