De Noorse schrijfster Erika Fatland bezocht niet alleen de grensgebieden van alle 14 landen die grenzen aan Rusland, ze maakte ook de noordelijke doorvaart door de poolgebieden mee. Uitgangspunt voor haar reizen in die grenslanden was de vraag: "Hoe voelt het om het machtige Rusland als buurland te hebben?". De antwoorden zijn uitermate uiteenlopend, ook die van de Russen zelf die aan die grenzen wonen. Sommigen hebben een duidelijke voorkeur voor "de overkant", anderen zijn tevreden onder de grote paraplu van Moedertje Rusland. Of is het Vadertje Poetin?
Grenzen van een uitgestrekt land als Rusland zijn vaak erg afgelegen; ook al omdat duizenden kilometers ervan zich uitstrekken in onherbergzame gebieden zoals nabij de Noordelijke IJszee. De auteur weet niet alleen de ontmoetingen met bewoners en de natuur boeiend te beschrijven, er zijn af en toe ook vermakelijke kennismakingen met haar medereizigers. Veelal zijn het wat rijke figuren op leeftijd die zich enigszins wereldreiziger voelen.
Meest absurd is de kennismaking met Noord-Korea onder begeleiding en controle van gidsen die nooit uit de pas lijken te lopen. Net als in de andere landen zorgt Erika Fatland ook hier voor een behoorlijke scheut geschiedenis, maar in dit specifieke geval lijkt de bodem eruit geslagen. Geef mij maar Georgië, Mongolië, Litouwen, etc...
720 bladzijden tekst, aangevuld met een resem foto's, is natuurlijk een behoorlijke turf, maar absoluut het lezen waard: een lekkere reisboterham aangevuld met veel geschiedenis.
Ondertitel: "Een reis door alle buurlanden van Rusland".