Wanneer ze 18 worden mogen de kinderen van Tim Voors een bestemming kiezen om een tijdje met hun vader op reis te gaan. Beschouw het als een brug tussen jeugd en volwassenheid voor de dochter en als een soort van afscheid voor de vader. Tim Voors, die zelf een verwoed langeafstandswandelaar is, is uitermate gelukkig dat hij een week met dochter Antonia kan wandelen langs de Fishermen's Trail. De tweede helft van dat mooie wandelpad moet hij in zijn eentje afhaspelen en biedt ruimte voor nadenken over het leven en het vaderschap.
Onderweg langs het niet zo moeilijke traject haalt vader Tim herinneringen op aan de kindsheid van zijn dochter en mijmert over haar toekomst. Als trotse papa laat hij uiteraard ook niet na om haar af en toe op een pedestal te plaatsen. Verder gaat de auteur uitermate gedetailleerd te werk over hun bezigheden onderweg; zelfs al is het maar de bereiding van een eenvoudige maaltijd. Vader Tim wil er blijkbaar zorg voor dragen dat geen enkele herinnering aan hun wandeltocht verloren gaat. Een beetje ongewoon vind ik dat er onderweg zo vaak dorade gegeten wordt terwijl kabeljauw (bacalhau in het Portugees) toch de vis bij uitstek is in de Portugese gastronomie. Naar men zegt zijn er evenveel kabeljauwgerechten als dagen in een jaar.
Tim Voors vertelt de lezers met enthousiasme over het wandelpad, de Fishermen's Trail. Je zal concluderen dat ook de modale wandelaar dit moet aankunnen; stappen door het zand is af en toe de zwaarste hindernis.
Ondertitel: "Een vader en dochter wandelen langs de kust van Portugal".