Het is duidelijk dat Ethiopië niet een alledaagse reisbestemming is. De auteurs van deze 'te gast in Ethiopië' verwoorden het als volgt: "Voor reizigers die avontuurlijk zijn ingesteld en tegen een stootje kunnen is Ethiopië een fantastische bestemming.". Dit enthousiasme lees je ook in de negen verhalen van diverse auteurs. Ze hebben allemaal een andere achtergrond en belichten elk een apart thema van dit land en zijn bewoners. De redactie kan al beroepen op heel wat ervaring want het boekje is reeds aan zijn 4de vernieuwde druk toe.
Voor een land als Ethiopië heb ik een korte inleiding nodig want de enig bekend klinkende plaatsnaam is Addis Abeba. Daar start ook meteen het eerste verhaal. De auteur vertelt je de harde waarheid van het Ethiopische bestaan: bedelende kinderen, droogte en hongersnood. Na een korte worsteling doorheen de woelige geschiedenis van Ethiopië verneem je wat je kan bezoeken.
In het tweede verhaal trek je naar de vele eilandjes van het Tana-meer. Een groot meer met rondom vruchtbare vlaktes en ontelbaar veel eilandjes met vele eeuwenoude kerken. Dit alles geplaatst in een onvergetelijk mooi landschap. Hallo, is dit Ethiopië? Inderdaad. Hoe het er allemaal gekomen is en hoe je het ervaart als bezoeker lees je in het verhaal van Ine Andreoli, inclusief de details over een kannibaal die gelukkig al een tijdje geleden is gestorven.
Je krijgt een levendig verhaal over het Timkat festival, één van de belangrijkste en bovendien een christelijk feest in Ethiopië. Vervolgens trek je vijf dagen naar de top van het land. Je gaat er op de koffie, leert er meer over het natuurbehoud en je maakt er kennis met wilde apen en prachtige uitzichten. Met wilde beesten kom je nog in contact in het plaatsje Harar. Een hyena-man voert er met de hand een ganse meute hyena's. Het lijkt een circusnummer maar in werkelijkheid is het een ritueel van meer dan 200 jaar oud dat deels met bijgeloof te maken heeft.
En dan kom je zacht maar zeker bij het thema van de droogte en hongersnood. De auteur brengt je daarvoor naar rotskerken en de Mursi waar de vrouwen nog een lipschotel hebben. Je krijgt een totaal ander beeld over de lokale bevolking dan wat je op televisie ziet. Ze berusten niet in hun lot maar doen er alles aan om te overleven. Daarvoor moeten ze hun nomadenbestaan opgeven en ontelbare tegenslagen verwerken. Maar ontwikkelingsorganisaties steunen hen en reiken projecten aan.
Deze reisgids is opnieuw een prachtig werk. Onmisbaar voor de toerist die naar Ethiopië trekt. Zeer waardevol en leerrijk voor wie interesse heeft in dit land en zijn bevolking.