Nog niet zodanig lang geleden trok een deel van "het mannenvolk" na de hoogmis naar een café, vaak gelegen naast of tegenover de kerk. Af en toe trok ook wel eens "een vrouwmens" mee en werden de kinderen in het gezelschap braaf gehouden met een lat chocolat of een worstje. Zo begon een deel van de Vlaamse bevolking aan de rest van haar zondag. Tegen dat het eten opgeschept was haastten de meeste mannen zich naar huis, op een aantal wat oudere "jonkmannen" en doorwinterde tooghangers na. Zo herinner ik me -van horen zeggen- de zondagse combinatie van kerk en café.
De auteurs, een cafébaas en een fotograaf, vroegen zich af hoe het gesteld is met het caféleven onder de kerktorens van de Oost- en Westvlaamse dorpen. In hun boek bundelen ze de bezoeken die ze brachten aan een schat aan Vlaamse volkscafés. Ze praatten er met de cafébaas of -bazin, maar hadden ook oor voor de caféklanten. Ieder café heeft een apart verhaal, hier telkens mooi verwoordt en in beeld gebracht.
Niet alleen de uitbaters willen hun volkscafé van de achteruitgang of van de ondergang redden. Ook de klanten steunen volop "hun" café; desnoods door een extra pintje te drinken. Misschien moeten we met zijn allen eens meer op café gaan op zondagvoormiddag in plaats van alleen nog snel wat boodschappen te doen in de lokale supermarkt, die ook op zondagvoormiddag open is. Luister dan in die cafés naar de dorpsverhalen, laat de kleine en grote problemen even terzijde. Deze uitgave met haar mooie foto's en sfeervolle teksten is alvast een uitstekende gids.
Ondertitel: "Van kerk naar kroeg in West- en Oost-Vlaanderen".