Horatius schreef ooit dat het "zacht en eervol is om voor het vaderland te sterven". De miljoenen slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog (en oneindig veel andere oorlogen) dachten er beslist anders over. In zowat ieder boek dat over deze oorlog geschreven is, en dat zijn er bijzonder veel, ontmoet je lijdende en stervende slachtoffers, militaire en andere. Hoe werden de gekwetste militairen behandeld, waaraan overleden velen onder hen, hoe bekeken de militaire slachtoffers de oorlog en hun lijden, ... De auteur ging telkens opnieuw op zoek naar hun wedervaren.
Door in te zoomen op de (militaire) slachtoffers van de oorlog krijgen we een nog duidelijker beeld van de gruwel en het lijden ervan. De auteur ging uiterst sober te werk; beelden ontbreken bijna compleet. Hij concentreert zich op wat de manschappen allemaal overkwam tijdens die oorlog en op welke hulp ze al dan niet konden rekenen.
Zowel lichamelijk lijden als dat van de geest komt aan bod. Vervolgens focust Leo Van Bergen zich op de medische hulp die beschikbaar was voor hen die levend van het slagveld geraakten. Maar ook dood en begrafenis zijn aan de orde.
Dit uitgebreide studiewerk bekijkt de oorlog vanuit een indringende invalshoek. Nooit eerder werden deze thema's zo veelomvattend en grondig uitgediept. Uiterst interessant.
Ondertitel: "Lijden en sterven in de Grote oorlog, 1914-1918".