De brutale titel van dit werk is een zinsnede van Joseph Conrad in zijn boek "Heart of darkness", waarin de auteur, onder het mom van een schipper op een Belgische rivierboot in Afrika, kritiek levert op het kolonialistische gedrag en het imperialisme van de Europese mogendheden op dat continent. Conrads' tekst dateert uit de tweede helft van de 19de eeuw en het begin van de 20ste.
Wanneer Sven Lindqvist, de auteur van voorliggende uitgave, op het einde van de 20ste eeuw zelf door Centraal-Afrika trekt om historisch onderzoek te doen ontdekt hij overal sporen van het racistische en gewelddoge gedrag van de Europeanen tijdens de kolonisatie van dat continent. Niet onverwacht duikt in dit boek meermaals de naam op van de Belgische koning Leopold 2, maar evenzeer die van Stanley, wiens handen evenmin tot de properste behoren.
Een toch wel opvallende gebeurtenis is de ontvangst van Stanley bij zijn terugkeer uit Congo door Leopold 2. Op het door de koning aangeboden welkomstbuffet waren de vier hoeken van de zaal versierd met bloemboeketten in de vorm van een piramide, waaruit de ivoren slagtanden van maar liefst 400 olifanten staken.
De Europese koloniale veroveringen vanaf de 16de eeuw waren gesteund op militaire superioriteit. Elders in de wereld had men geen verweer tegen de zich verder ontwikkelende Europese wapens. Lundqvist stelt dat die Europese militaire superioriteit geïnterpreteerd werd als intellectuele en zelfs biologische superioriteit. Meteen staan we bij racisme.
Zal u ook concluderen na lezing van dit bijzondere werkstuk; dat racisme -waar dan ook- toch een vorm van domheid is? Ook al droeg het bij tot Europese rijkdom.