Voor wie niet zo thuis is in de Roomse wereld, toch even wijzen op de aanwezigheid van het koppelteken tussen oud en katholiek. Deze afscheuring van de katholieke kerk kreeg definitief haar beslag toen een aantal mensen in Nederland en in Duitstalige landen zich niet kon vinden in het dogma van de onfeilbaarheid van de paus, dat afgekondigd werd op het concilie van 1870. Een belangrijk opvallend verschil in de eredienst is de meer uitgebreide liturgie bij de oud-katholieken. Ook is daar de positie van de vrouw belangrijker.
Eigenlijk had je voorgaande moeten kunnen lezen in dit boek, maar dat beperkt zich in hoofdzaak tot het erfgoed. De geschiedenis en de waarden van de oud-katholieken worden beschouwd als "gekend". De auteur richt zich dan ook vaak louter tot de oud-katholieken, weinig rekening houdend met anderen die een interesse hebben voor "erfgoed" als dusdanig. Zij omschrijft het zo: "De omgang met het religieuze erfgoed heeft dus te maken met de opdracht die wij vanuit onze traditie aangereikt krijgen om het geloof verder te dragen".
De auteur beschrijft een 14-tal oud-katholieke kerken in Nederland en Duitsland (onder-meer Bonn en Keulen). Gezien het relatief recente ontstaan van de oud-katholieke gemeenschappen kunnen de bijhorende kerken niet bogen op de leeftijd van talloze katholieke kerken. Bovendendien zijn die kerken minder groots gezien de kleinere omvang van de gemeenschappen en de daaruit voortvloeiende financiële middelen.
Oud-katholieke kerken zijn veelal intiemer dan de katholieke, maar misschien is het net dat wat hen zo aantrekkelijk maakt als erfgoed? Interessante kennismaking, maar een "inleiding" voor andersgelovigen zou een belangrijke verduidelijking zijn.
Ondertitel: "Eigentijds geloofsleven verbonden met de historie".