Wanneer je vandaag als inwoner of bezoeker met de comfortabele Albatros- of Hermelijntram door Gent gevoerd wordt is het nauwelijks voor te stellen welke lange weg het tramverkeer in en om de Arteveldestad afgelegd heeft tijdens de voorbije anderhalve eeuw. De evolutie van de tramvoertuigen is indrukwekkend. Middels deze leerrijke uitgave merk je meteen het verschil tussen de eerste paardentram en de huidige gestroomlijnde voertuigen.
Minder verandering valt er te noteren bij de doorstroming van de trams. Net als hun verre voorgangers hebben ook de huidige voertuigen regelmatig te kampen met files en slecht geparkeerde andere transportmiddelen. De eerder recente aanleg van de vrije beddingen voor trams (en bussen) was dan ook een zegen voor de stiptheid en voor gehaaste passagiers.
De auteurs besteden veel aandacht aan de overgang van de ene tramgeneratie naar de andere. De afgelegde weg van paardentrams naar de hoogtechnologische voertuigen van heden is indrukwekkend en ging vaak gepaard technisch complexe aanpassingen aan het tramnet. Of stel je voor hoe er tijdens de Tweede Wereldoorlog de trams toch bleven rijden, weliswaar vernuftig verduisterd en zelfs tijdens luchtbombardementen.
Aandacht is er in deze rijkelijk geïllustreerde uitgave ook regelmatig voor de aanpassingen waarmee het trampersoneel moest omgaan. Deze waren zowel van technische aard als inzake wijzigende arbeidsomstandigheden. Tussen de talrijke wetenswaardigheden noteren we ook hoe de directie van het openbaar vervoer en het ministerie van Verkeerswezen omgingen met personeel dat tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de kant van de nazi's stond: ze werden (terecht) allemaal geschorst zonder behoud van wedde.
Gent zonder trams, het is nauwelijks voor te stellen. Deze uitstekende terugblik op het Gentse tramverleden maakt dat nogmaals duidelijk.
Ondertitel: "Sporen door de tijd".