Nadat ongeveer halfweg de twaalfde eeuw de theologische basis gelegd was voor het bestaan van christelijke ridderorden kende dit fenomeen een felle groei. Op tal van plaatsen, beslist ook in de Lage Landen, ontstonden in de loop van de volgende eeuwen vestingen van de Duitse Orde. Alden Biesen is een wijd en zijd bekend en bijzonder indrukwekkend voorbeeld van een dergelijke vesting.
De auteur leid je langsheen talloze vestingen -en soms ook wel pogingen daartoe- die tot bij de aanvang van de negentiende eeuw actief waren in onze contreien. Het eindresultaat van Michiel van der Eyckens' opzoekingswerk zal de lezer verbazen over de omvang van de verspreiding van de Duitse Orde. In een andere context trof ik de orde -ook tot mijn verbazing- bijvoorbeeld ook aan in het bescheiden Diepenbeek. De historische aspecten van het werk zijn veruit de belangrijkste, maar niets kan je afremmen om daar ook toeristische aan vast te knopen, ook al vergt dat wat eigen opzoekingswerk.
De verspreiding van de Duitse Orde uitte zich vooral in het aantal locaties, niet zozeer in hun personeelsbestand, want dat beperkte zich meestal tot het enge adellijke kringetje van ons kent ons. Je moest al een stevige adellijke stamboom -en een vreemde toekomstvisie voor je eigen kinderen- hebben om je eigen 6- of 8-jarige zoon jaar in te schrijven voor een plaatsje in deze Orde.
Bijzonder interessant.
Ondertitel: "800 jaar Duitse ridderorde".