Een onderdompeling in een geschiedenisbad, dat is het minste
wat je kan zeggen van deze boeiende vertelling over de Slag bij Waterloo. Vertelkunst met de grote V. En Johan Op de Beeck verstaat deze kunst als
de beste. Gedurende heel het verhaal, dat leest als een pageturner, wordt de
lezer een filmband uitgerold die fenomenaal en meeslepend is!
Eindelijk lees ik , duidelijk uitgelegd, waarom Napoleon
aangesteld werd door de Franse regering én waarom de annexatie van België zo
bepalend was voor het verdere verloop van de geschiedenis van het
Napoleon-tijdperk. De Revolutie bracht
Frankrijk in enkele jaren tijd van de middeleeuwen naar de moderne tijd. Capaciteiten van soldaten werden belangrijker
dan afkomst om in de hiërarchie te stijgen.
Burgers kregen rechtvaardigere rechten, denk maar aan de Code Napoléon.
Nieuwe analyses leren dat niet de Engelsen maar de Belgen en
de Nederlanders een belangrijke rol hebben gespeeld bij de Slag in Quatre-Bras. De schrijver belicht vanuit het
Belgisch-Nederlands perspectief de Honderd Dagen. Dit is niet eerder zo bestudeerd en
beschreven. Aan de hand van
egodocumenten van ‘gewone’ soldaten wordt ook hun ervaring gedeeld met de
lezer. Van de vermoedelijk 175.000 Belgen die meevochten in het Franse leger
was er zeker één vrouw bij, Marie-Jeanne Schellinckx uit Gent. Deze dame ontving zelfs het ereteken van het
Légion d’Honneur.
Actie per actie, uur per uur vertelt de auteur over de
plannen die gemaakt worden. Hij analyseert de manoeuvres van elk korps in
Quatre-Bras, aan de boerderij van Hougoumont en tot slot de finale in Waterloo.
Nooit is er zoveel geschreven over een overwonnene. Nooit is er zoveel aan mythevorming gedaan
als over Napoleon. Ontelbare soldaten en
burgers zijn het slachtoffer geworden in één van zijn vele oorlogen. Heeft hij daarom later, ter compensatie en
per testament, zijn erfenis verdeeld onder vrienden en oorlogsveteranen?
Dit boek staat in mijn persoonlijke top 3 van 2015!
Ondertitel: De laatste 100 dagen van Napoleon