Wat als we de geschiedenis van een land nu eens overlopen vanuit de invalshoek van al dan niet rijkelijk gedekte tafels, met heerlijke gerechten daarop? Vanaf het begin van de twintigste eeuw overschouwt de auteur de Russische geschiedenis decennium per decennium, met als basis de gerechten die haar overgrootmoeders, grootmoeders en moeder bereidden. Soms waren de ingrediënten rijkelijk, soms waren ze schraal, maar altijd zorgt Anya von Bremzen in haar boek voor een tragikomisch sausje dat de toenmalige historische gebeurtenissen verteerbaar maakt.
Eten is wel degelijk een thema in de politieke geschiedenis van Rusland. Er waren zowel rijk gevulde tafels als broodrellen onder de tsaren, 7 miljoen hongerdoden onder Stalin en nog eens 4 miljoen tijdens WO 2, graantekorten onder Gorbatsjov, rijen mensen die aanschoven voor voedsel gedurende sommige periodes onder de Sovjets, een florerende zwarte markt voor wie het zich kon permitteren, ... Zo zie je maar dat de afstand tussen voedsel en de politiek niet groot is.
Toch wisten de vrouwelijke familieleden van de auteur altijd wel iets lekkers te maken met wat er ter beschikking was, ook in de magere Sovjetjaren. De herinneringen en de recepten nam Anya von Bremzen mee naar de Verenigde Staten, waar ze nu veelvuldig over eten schrijft. Tussendoor vond ze de tijd om met haar moeder Russische gerechten in hun oorspronkelijke vorm te bereiden. Achteraan in deze uitgave vind je trouwens enkele daarvan.
Niet alleen de liefde van de man kan door de maag gaan, de Russische geschiedenis evenzeer. Zeker wanneer die zo smakelijk verteld wordt door Anya von Bremzen.
Ondertitel: "De kunst van het koken in drie generaties vrouwen".