Deze aangepaste herdruk van een uitgave uit 1949 biedt veel meer dan een overzicht van de folklore en de volkswijsheden zoals die indertijd genoteerd werden. Het boek hangt ook een beeld op van een maatschappij van ruim een halve eeuw geleden. Het woordgebruik geeft een terugblik naar een maatschappij die veel zachter was dan de onze, een maatschappij ook waarin het woordgebruik veel minder kwetsend was en waar zelden of nooit geschreven of gesproken werd in de overdrijvende trap van titels in populaire kranten en tijdschriften.
Maar belangrijker natuurlijk is de werkelijke inhoud. De auteur, een autodidact en tevens onderwijzer en Kamerlid, sprokkelde een schitterende collectie folklore en volkswijsheden bij elkaar. Al te vaak gaat het om activiteiten of gebruiken die jammer genoeg uit onze “beschaving” verdwenen zijn. Lezing van het boek is tevens een verrijking van je woordenschat, want het bevat tal van mooie en zinvolle woorden waarvan de betekenis vergeten wordt en die daarom ook steeds meer in onbruik raken.
De omstandigheden van de tijd en de toenmalige communicatiemiddelen in acht nemend mag je stellen dat Kornelis ter Laan zijn aandacht en zijn informatieoogst behoorlijk gelijkwaardig verdeeld heeft over Nederland en Vlaanderen, met wellicht een lichte voorkeursbehandeling voor zijn provincie van oorsprong, Groningen. Meer dan bij Nederlandse geografische namen werd bij Vlaamse de spelling van kort na de Tweede Wereldoorlog aangehouden, vandaar dat je hier plaatsnamen leest als Assche, Buggenhoutbosch of Hamond.
Wil je meer weten over Nieuwjaarszingen, een dodenlantaarn, leugenverhalen of nachtvrijen, je komt het allemaal aan de weet in deze uitgave. Meer nog, er staan duizenden interessante thema’s, gebruiken, gewoonten, volksverhalen, volkswijsheden en zelfs volkswetenschap in deze bijzonder leerrijke uitgave.