Op het einde van de 19de eeuw waren er in Limburg, net als elders, vooral handmelkerijen. Geleidelijk aan keken de landbouwers uit naar mechanisatie en vormen van samenwerking. Het systeem waarbij een hond in een ton liep bij wijze van aandrijving was zo'n vorm van mechanisatie. Een grote stap vooruit was de stoommelkerij Sint-Isidorus die in 1927 opgericht werd in Sint-Huibrechts-Lille. Maar liefst 879 mensen meldden zich als vennoot, wat toch wijst op een zeer groot draagvlak voor deze cooperatieve activiteit. Het werkingsgebied strekte zich uit over de dorpen Achel, Hamont en Sint-Huibrechts-Lille. Tot in 1969 bleef deze melkerij actief; toen werd ze opgeslorpt door Lilac.
De 3 lokale heemkundige kringen gingen gezamelijk aan de slag om de geschiedenis van deze melkerij op te sporen en uit te schrijven. Deze samenwerking alleen al kan een voorbeeld zijn voor anderen met gelijkaardige plannen, maar die mogelijk kampen met een tekort aan mankracht en middelen om zulk een taak aan te vatten.
Er liggen nog zoveel schatten verborgen in de lokale geschiedenis, schatten die wachten op exploratie door gedreven mensen als die van voornoemde heemkundige kringen. Hopelijk is deze degelijke en interessante uitgave tegelijkertijd een voorbeeld en een extra motivatie voor anderen die een vergelijkbare taak willen aanvatten.
Ondertitel: "Sint-Isidorus, Sint-Huibrechts-Lille".