Ruim 800 jaar beslaat de geschiedenis van de Donderslaghoeve. Tot het midden van de vorige eeuw lag dit goed tamelijk afgelegen in de heide, vennen en moerassen. Het lag, want het is ondertussen afgebroken, op de grens van Meeuwen, Gruitrode en Opgrabbeek. De historische bronnen waarop de schrijver zich onder andere baseert, zoals de briefwisseling en de rekeningboeken, zijn afkomstig van zijn overgrootvader en grootvader. Beiden waren rentmeester van de Donderslaghoeve.
Van de 13e tot de 18e eeuw was dit domein verbonden met de abdij van Herkenrode in Hasselt. De hoeve was in haar lange geschiedenis een grote boerderij, een cijnshof en een herberg. Tot 1430 werd de Donderslaghoeve uitgebaat door lekenbroeders. Nadien werd het goed bewoond door pachtersgezinnen. Na de Franse Revolutie werd de hoeve samen met de grond verplicht verkocht aan Franse ambtenaren. In de archieven van Herkenrode zijn veel pachtcontracten bewaard gebleven. Een opvallende clausule hierin was dat de pachter geen pacht moest betalen als er sprake was van ‘heirkracht’ zoals misoogst of storm.
Zeven eeuwen geschiedenis over één bepaald, niet zo bekend, gebouw is eerder uitzonderlijk. Het boek bevat heel veel interessante archiefstukken en foto’s. De grijze kadertjes doorheen het boek geven extra uitleg of achtergrondinformatie over bijvoorbeeld het belang van rogge, het gebruik van oude maten en inhoudsmaten, de toepassing van de tienden en de pachtlening.
Dit is waardevol erfgoedboek.
Je kan dit boek bestellen via URL: www.dereengenoten.be
Volledige titel: Wel en wee van de Donderslaghoeve te Wijshagen in de Limburgse Kempen (1209 - 1968)