‘Mon petit musée
Limbourgeois’ zo noemde de Hasseltse dokter Constant Bamps (1847-1907) zijn
verzameling Limburgensia. Hij verzamelde
zoveel als mogelijk over Limburg en het voormalige Land van Loon. Dat ging van boeken over archeologische
vondsten, unieke plantensoorten, boeken, archivalia en munten. Vaak schreef hij artikels in een eigen
tijdschrift over de objecten uit zijn verzameling. Dit tijdschrift: “L’ancien
Pays de Looz” stichtte hij samen met zijn vriend Emile Geraerts. Paul Bamps, neef van, verzorgde de bijhorende
illustraties. Vele schilderijen van
stadgezichten uit die tijd danken we ook aan Paul Bamps. In die periode werd er
in Hasselt gesproken over ‘het Bampsisme’ omdat verschillende familieleden belangrijke
functies uitoefenden of uitgeoefend hadden. Zo ‘leverde’ de familie
burgemeesters, advocaten, dokters en kunstenaars.
‘De historicus van het
graafschap Loon en het prinsbisdom Luik’ wordt de Hasseltse dokter in het werk
genoemd. En dit door de grote
hoeveelheid boeken in zijn bibliotheek die handelen over de vroege geschiedenis
van wat nu de provincie Limburg is. Het oudste stuk is het vrijheidscharter van
Kuringen uit 1240. Interessant zijn ook de boeken van de Loonse geschiedenis
door Mantelius, de dialectencursus uit 1759 van ene Vrancken uit Kortessem, de
twaalf monografieën van Wolters over de Limburgse heerlijkheden en de registers
van de rederijkerskamers in Hasselt.
Maar wat vooral opmerkelijk
is het groot aantal boekjes die hij zelf schreef. De onderwerpen zijn even
uiteenlopend als boeiend. Hij maakt meer
dan 200(! ) werken over onder andere gepolijste bronzen bijlen, de
waterlobelia, de dotterbloem, de witbandkruisbek, middeleeuwse juwelen en
medailles. Constant Bamps werd beschouwd als een expert over de Limburgse
botanie. Dit blijkt uit de uitgebreide aandacht van natuurverenigingen avant la
lettre die naar Limburg afzakten voor studie en onderzoek. De plaatselijke
gastronomie werd achteraf ook zeer gesmaakt.
Vooral van het Faro-bier werd door een Franse delegatie erg genoten!
De verzamelaar van toen
gaat op ongeveer dezelfde manier te werk als de collectioneur van vandaag. Hij
breidt zijn collectie uit door middel van ruilen, kopen, schenken en
ontvangen. Het netwerk werd toen onderhouden
via briefwisseling of directe contacten.
Blijkbaar was zijn opzet om de volledige collecte te schenken aan een
Hasselts museum. Maar bij het overlijden
van dokter Bamps is de collectie via openbare veiling verspreid geraakt. Delen ervan zijn nu eigendom van musea in
Brussel, Meise, Gent, Luik en Tongeren.
Meer dan een eeuw later
wil men via deze publicatie de topcollectie weer samen brengen. Het eerste deel
verhaalt over het leven van dokter Bamps.
In het tweede deel zijn de stukken opgenomen, die via intens zoekwerk
teruggevonden zijn, met een foto en een omstandige beschrijving. Dit zéér verzorgde boek onderschrijft het
belang van erfgoed en het bewaken ervan.
Ondertitel: Reconstructie van een 19de-eeuwse Hasseltse topcollectie