Net als bij de Roma vergat de wereld ook bij de Shinto, een verwante bevolkingsgroep, ook het leed dat hun werd aangedaan door de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het afgrijselijke leed dat de Joden toen ondergingen trok alle aandacht. En nog steeds. Dat er ook vele honderdduizenden Roma en Shinto weggevoerd werden en een vreselijke dood stierven in de Duitse concentratiekampen leek onzichtbaar, mede door de felle belichting van het Joodse lijden. Illustratief is het feit dat het tot voor enkele jaren duurde eer er in Berlijn een gedenkteken kwam ter nagedachtenis van de Shinto-slachtoffers.
In dit zeer bijzondere boek krijg je inzicht in het oorlogsleed van de Shinto aan de hand van het levensverhaal van Zoni Weisz. Met de hulp van een dappere Nederlander kon Zoni als kind op het allerlaatste nippertje ontsnappen aan wegvoering naar een zekere dood in een Duits concentratiekamp. Van op een perron zag hij de trein wegrijden waarin de rest van zijn familie opgesloten was.
Misschien was het net die traumatische gebeurtenis die hem later de kracht gaf om uit te groeien tot een van de topbloemisten van Nederland en ver daarbuiten. Mede door het aanzien dat hij verwierf kon hij op de hoogste niveaus de zaak van zijn volk, de Shinto, bepleiten en aandacht wekken voor wat er met hen gebeurde in de Duitse kampen.
Dit zeer bijzondere levensverhaal toont hoe je vanuit een onmenselijke situatie toch terug kan vechten en iets bereiken in het leven. Kan je je inbeelden hoe oneindig diep het verdriet moet geweest zijn toen Zoni als 7-jarige zijn naaste familie zag wegvoeren? Het duurde lang eer hij het allemaal kon verwerken, maar nu is hij erin geslaagd zijn levensverhaal in combinatie met dat van zijn volk neer te schrijven op een rustige toon, zonder haat of wrok.
Een bijzonder boek over een bijzonder man en zijn volk.
Ondertitel: "Mijn leven als Sinto, ondernemer en overlever".