Moet het na de felle bosbranden enerzijds en de overvloedige regen elders nog herhaald dat ons klimaat vreselijk op hol geslagen is. Zowel water als vuur vormen een bedreiging voor mens, have en goed. Ook ons erfgoed loopt risico's. Zowel erfgoed dat al duizenden jaren de tand des tijds weerstond als erfgoed dat veel minder jaren op de teller heeft.
Thijs Weststeijn illustreert die door het klimaat veroorzaakte bedreiging aan de hand van een resem voorbeelden, maar verheelt evenmin dat ook de mens de hand in eigen boezem moet steken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bijvoorbeeld voerden de nazi's de zogenaamde Baedeker-raids uit: ze namen deze befaamde reisgidsen mee aan boord om te weten waar ze historische monumenten konden bombarderen. Kwestie van het moreel van de plaatselijke bevolking te schaden.
De vraag stellen naar de toekomst van ons erfgoed -omwille van de door het klimaat veroorzaakte bedreigingen- vergt zowel visie als antwoorden. De auteur zoekt naar beide. Transformeren, digitaliseren en reconstrueren zijn mogelijke opties, maar zijn er ook te verkiezen? Ik lees de bedenkingen van de auteur vooral als een oproep naar overheden en andere betrokkenen om dringend te beginnen nadenken over de bedreigingen voor ons erfgoed. Of aénders gezegd: hoe pakken we de toekomst van ons verleden aan?
Ietwat terzijde vond ik het wat bevreemdend dat de auteur Buckmnster Fuller omschrijft als futurist terwijl deze architect toch in de allereerste plaats bekend staat als ontwerper van grote geodetische koepels en daarnaast was hij ook nog hoogleraar in de dichtkunst. Dat chemici inmiddels zijn naam vereeuwigden voor een voorheen onbekende vorm van koolstof (de buckminsterfullerenen) was wel een bijzonder eerbetoon..
Ondertitel: "Erfgoed en klimaat".