Bekeken door een hedendaagse bril is de Taalgrens een kwaal die al meerdere decennia de politieke gemoederen beroert en meer dan eens een regering in de problemen bracht, zo niet erger. Om een eigen mening te kunnen vormen is het belangrijk een goed beeld te hebben van de geschiedenis en de ontwikkeling van die grens tussen Vlaanderen en Wallonië.
Brigitte Raskin neemt je mee op een lange en boeiende reis door de tijd; de Taalgrens is immers ontzettend veel ouder dan de problemen uit de voorbije halve eeuw suggereren. De grondslagen van de huidige Taalgrens werden gelegd door de Franken, al waren ze zich daar natuurlijk niet van bewust. Deze grens beperkt zich niet tot onze regio, maar vormt een scheidslijn die ook elders in West-Europa opduikt.
De geschiedenis van de Taalgrens loopt parallel met de algemene geschiedenis van onze contreien. De auteur weet beide te vervlechten tot een boeiend en bijzonder vlot leesbaar en verstaanbaar verhaal. Brigitte Raskin, historica van opleiding, bezondigt zich hier niet aan het gebruik van een hoogdravende academische woordenschat, maar weet de historische feiten over te brengen in een duidelijke en heldere taal. Je mag haar taalgebruik zelfs omschrijven als volks. Een uitdrukking als "na veel vijven en zessen" zag ik bijvoorbeeld nog nooit opduiken bij de beschrijving van historische gebeurtenissen.
Zeer leerrijk en vlot leesbaar; dat zijn twee karakteristieken die niet zo vaak samen voorkomen in een boek over een toch wel complexe historische materie. Hier lopen ze prima samen.