Buiten was het dagenlang zomers heet terwijl ik dit boek las, toch moest ik me in de eerste helft van het boek er regelmatig van vergewissen dat er geselende winden en een stortvloed van water voorbij trok. De auteur laat een paar honderd getuigen aan het woord over de vreselijke watersnood van 1953 in Zuidwest Nederland waarbij 1836 mensen om het leven kwamen. Bijna van minuut tot minuut houden die getuigen ons op de hoogte van de gebeurtenissen in hun dorp, hun polder, hun huis, hun schuilplaats.
Het moet een enorme taak geweest zijn die getuigen op te sporen en hun verhalen op de juiste plaats in het boek te integreren. Het eindresultaat is in de eerste plaats een bijzonder boeiend en aangrijpend ooggetuigenverslag. Maar er is meer, de auteur tekent ook de menselijke verhoudingen tijdens en na de ramp. In de dorpjes lopen echte helden rond die op gevaar van hun eigen leven met een roeibootje op zoek gaan naar overlevenden, maar er zijn er ook die een plaats verdienen in de graaicultuur, die goederen en geld van hulpacties verdonkermanen, die tijdens de ramp hun dorp in de steek lieten maar achteraf weer ongenegeerd op de eerste rij staan. De schuldvragen omtrent de ramp werden in Nederland behoorlijk weggemoffeld. Er waren al enkele jaren voor de watersnood officiële rapporten over de slechte staat van de honderden kilometers zeedijken en hun te geringe hoogte. Daarnaast was er de hulpverlening van buitenaf die de eerste dagen zo goed als onbestaande was, terwijl er nadien een slecht georganizeerd overaanbod was.
Hoewel de term "ramptoerist" toen nog niet bestond kregen de mensen ter plekke tocht te maken met dit mensensoort. Allerhande figuren uit de maatschappij die zichzelf belangrijk achtten hinderden de werkzaamheden in het rampgebied door hun aanwezigheid, het laten opdraven van hulpverleners, getuigen, schoolkinderen, enz ... Prinses Wilhelmina liet tijdens haar bezoeken zelfs iemand haar persoonlijk wc-tje meezeulen ... Anders dan in veel boeken over geschiedenis komen hier in de eerste plaats de echte helden aan bod, de gewone arbeiders uit de dorpen, niet de generaals en koningen die elders met de pluimen gaan strijken. De auteur neemt ook geen blad voor de mond als het gaat om aanwijzen van hoger geplaatsten die hun verantwoordelijkheid slecht of helemaal niet opnamen.
Aan de hand van getuigenissen, verslagen en officiële documenten componeerde de auteur een bijzonder boeiend en lezenswaardig boek. Hier wordt geschiedenis écht.
Ondertitel: Een reconstructie van de watersnood van 1953. Afmetingen: 13,5 x 21 cm.