In een mooie vallei, nabij een kleine woonkern, ligt de Kluis van Vrijhern. De Kluis is vooral gekend bij wandelaars. Het is het vertrekpunt van een Verborgen Moois-wandelroute, van het Regionaal Landschap Haspengouw en Voeren. De meeste wandelaars en inwoners van Hoeselt hebben wel een grof idee van wat de Kluis is en dat er ‘kluizenaars’ hebben gewoond.
Chantal Swerts en Arnould Daenen, leden van de Hoeseltse Geschiedkundige Studiegroep, zijn in de archieven gedoken om het verhaal van de Kluis van Vrijhern te vertellen aan al wie geïnteresseerd is. Op een vlotte manier vertellen ze over de drijfveer en de context die kluizenaars aanzetten om de stap te zetten naar een ‘eenzame’ bewoning. Het blijkt dat niet alleen de religieuze overtuiging onderdeel van hun missie was. Het sociale aspect speelde ook een belangrijke rol. De eenzaten bezochten zieken en gaven les aan de kinderen van de plaatselijke bevolking. Dat was een zegen voor de meeste ouders die geen schoolgeld konden betalen. Een leuk weetje? De vader van het Heilig Paterke Valentinus staat vermeld in het leerlingenregister.
De eerste kluizenaar van Vrijhern, Geurt van Elst, arriveerde in 1667. Hij bouwde de huidige kluis én Loretokapel. Deze laatste is identiek aan de kapel van Loreto in Italië. Er verbleven tot 1904 zo’n 25 kluizenaars in Vrijhern. In die tijd is de kluizenaarswoning regelmatig verbouwd en aangepast aan de noden van het moment. Momenteel is de Kluis eigendom van het OCMW. Samen met de ‘Vrienden van de Kluis’ en andere organisaties worden er jaarlijks heel wat activiteiten georganiseerd. En dit met aandacht voor het sacrale karakter van de site.
Deze boeiende en leerrijke publicatie van de Hoeseltse Geschiedkundige Studiegroep is een parel! Mooi, verzorgd, leuke layout en een fijne papierkwaliteit. Een zeer interessant boekje, voor een belachelijk lage prijs.
Meer info over deze heemkundige kring vind je op
www.hoeseltvrugger.be, waar je ook dit boekje kan bestellen.