"Wanneer de geesten evolueren, dan evoloueert ook de kunst", dat is zowat de grondgedachte van dit werkstuk. De bekende mediëvist Georges Duby leidt ons doorheen de middeleeuwen aan de hand van deze leidraad. De periode waarin de romaanse stijl hoogtij vierde is qua visie en gedachtegoed totaal niet te vergelijken met het tijdsgewricht waarin de belangrijke gotische kathedralen ten hemel rezen.
Toen de romaanse kloosters gebouwd werden vormden dioe nog het middelpunt van het geestelijke en culturele leven. Hoe anders was de periode van de gotische kathedralen. Cultuur en religie waren toen veel indringender verspreid over een veel grotere groep mensen. Veel meer mensen hadden een eigen mening, afwijkende meningen werden ruimer verspreid.
De auteur omschrijft hoe het veranderende denken over godsdienst, cultuur en maatschappij van grote invloed was op de kunsten, in eerste instantie deze die een rol spelen in de architectuur en de bouw. Georges Duby licht zijn visie op de ontwikkelingen in de middeleeuwse maatschappij toe met wijdse zinnen en een beeldrijke stijl, waarbij alle concentratie van de lezer verreist is.
Niet meteen literatuur voor een strandvakantie, maar eerder iets voor een periode waarin ongestoord lezen en denken mogelijk is.
Ondertitel: "Portret van de middeleeuwse maatschappij".