In het Ancien Regime was een huwelijk, in oude adellijke families, een staatszaak waarvoor de toestemming van de vorst nodig was. Het was voor de adel niet toegelaten om ‘beneden hun stand’ te trouwen. Toch gebeurde in de 18e eeuw het ondenkbare. Maximilien Leopold, graaf van Merode, trouwde, in het geheim, met Catherine Ocreman, zijn linnenmeid. Op 10 april 1743 werd hun dochter Marie Catherine te Leuven geboren.
De ouders van de Marie Catherine werden vóór haar geboorte gescheiden. Haar vader werd opgesloten in de citadel van Antwerpen en haar moeder werd ondergebracht bij de Zwartzusters in Leuven. In de Oostenrijkse-Habsburgse Nederlanden werd een speciale regeringscommissie opgericht om deze zaak van staatsbelang(!) te onderzoeken. Na zes maanden werd het koppel vrijgelaten, onder voorwaarden, en met verbanning van ‘het hof’.
Dit boek gaat vooral over de volwassen vrouw Marie-Catherine, haar huwelijk en het weduwschap, de kinderen en de kleinkinderen. Wat betekende het om als vrouw in de 18e eeuw steeds onder de voogdij te staan? Eerst onder voogdij van de vader en nadien de echtgenoot. En welke impact had het als beiden vóór haar stierven en de vrouw het beheer over het geërfde patrimonium kreeg?
De lezer krijgt een interessante les over het toenmalige autoritaire systeem van grondbezit en beheer van heerlijkheden. De Merodes’ bezaten gronden in onder andere Westerlo, Lanaken en Everberg. Ze hadden het alleenrecht over de benoemingen van rentmeesters, schepenen, burgemeesters, de inning van de belastingen en cijnzen, de verpachting van molen en gronden, het eerstgeboorterecht, de huwelijksonderhandelingen en de huwelijkse voorwaarden.
Interessant is het hoofdstuk over het huispersoneel, inwonend of niet, het onderscheid tussen hogere en lagere bedienden en de verloning. Er is aandacht voor hen tijdens de reizen die de familie ondernam. Naar Parijs en het zuiden van Frankrijk, Wenen en de Italiaanse Riviera.
Het verhaal van Marie-Catherine van Merode, verborgen in de plooien van de geschiedenis, wordt door de schrijfster op een boeiende wijze ontsloten. De historica baseerde zich hiervoor op openbare- en privédocumenten, uit binnenlandse- en buitenlandse archieven. Hopelijk vond ze er voldoende materiaal voor een volgend boek?
Ondertitel: "Marie Catherine Josephe, gravin van Merode en prinses van
Rubempré en Everberg (1743-1794)".