Een gastronomische reis door de tijd, dat is eens wat anders dan langsheen de keukens die je bezoekt tijdens je reizen. Geschiedenis en kookkunst gaan in deze mooi geïllustreerde lekker in elkaar over. Onze allerverste voorouders waren mogelijk ook tevreden met hetgeen ze tussen de kiezen kregen, maar het is pas sinds de mens het schrift meester werd dat hij er kon over denken om de lekkerste recepten te noteren.
Annelies Van Wittenberghe leidt de lezer receptengewijs doorheen de tijd en dat hoeft niet altijd chronologisch te zijn. "Als het maar lekker is", zou de leidraad kunnen zijn. Overigens, je steekt hier niet alleen veel op over de geschiedenis van de gastronomie, je leert ook nieuwe ingrediënten en gerechten kennen. Wie heeft er bijvoorbeeld al eens een barbeel bereid? En wie kan er uitleggen wat blanc-manger is? Omdat de huidige volgorde van de gerechten (voorgerecht, hoofdgerecht, nagerecht, ...) zich pas in de loop der eeuwen ontwikkelde deelde de auteur haar spijskaart op in volgens andere normen: zoet, zuur, zout, hartig, bitter, kruidig, ...
De lezer ontdekt hier een resem historische gerechten die best zelf te bereiden zijn. Af en toe wordt er een hedendaagse draai aangegeven. Ik kan me voorstellen dat je vandaag niet langer "zeebarbeel met prei en rozijnen" bereidt met hetzelfde "kookvuur" als de Romeinen in de eerste eeuw na Christus. Kalkoen met framboos dateert uit het midden van de 17de eeuw, terwijl steak van struisvogel al in de eerste eeuw een lekkernij was. De bereiding van zalm met appelmoes is gebaseerd op een Deens koekboek uit 1616.
Deze heerlijke uitgave leid je van de ene lekkere verrassing naar de andere, telkens opgelepeld met historische weetjes.
Ondertitel: "Een geschiedenis in 120 gerechten".