Van de vele gastronomische reisboeken die ik de voorbije jaren onder ogen kreeg, is dit beslist een van de allermooiste. Zowel auteur, fotograaf als vooral de layout-ontwerper verdienen een grote pluim. Peter Kuruvita keert terug naar zijn jeugd, toen hij behoorlijk wat tijd doorbracht in de keuken van zijn grootmoeder en haar uitgebreide en niet onbemiddelde familie.
Om de keuken van andere Sri Lankaanse regio's te leren kennen moest er niet zonodig veel gereisd worden. Familieleden en vrienden van overal in 't land kwamen op bezoek en brachten kruiden en andere ingrediënten mee, maar ook verhalen over bereidingen allerhande. Wat de reden voor een bezoek ook was, het culinaire speelde altijd een belangrijke rol.
Kerriepoeder is veruit de voornaamste ingrediënt van de lokale keuken. Het komt ginder niet uit een potje, maar wordt in de eigen keuken bereid in talloze varianten. De auteur besteed er de nodige pagina's aan. Daarnaast spelen ook chutneys, pickles en sambal een belangrijke rol. Lekkere rijst moet niet persé bereid worden in een builtje: volg de raadgevingen van de auteur. Eenmaal je het basisconcept van de Sri Lankaanse keuken beet hebt neemt de auteur je in zijn prettige schrijfstijl mee op een lekkere tocht langsheen uiteenlopende schotels en gerechten.
Het perfecte boek maken moet even moeilijk zijn als de perfecte moord plegen, denk ik. Toegegeven, het duurde tot aan de achterflap vooraleer ik een kleine misstap ontdekte. Vooraan in het boek verhaalt de auteur over zijn Sri Lankaanse vader en zijn Oostenrijkse moeder, maar op de flap blijkt ze plots van Australische origine. Foutje van de vertaler?
Heerlijk boek, zowel om te lezen, te bekijken als te proeven.
Ondertitel: "Een culinaire ontdekkingstocht door Sri Lanka".