Slager Rondou slaagt erin op een eenvoudige en korte manier alles te vertellen over het rundvlees. Er worden drie verschillende papierkleuren gebruikt: rood, zwart en wit. De eerste papierkleur rood bevat tips en tricks en interessante weetjes, en afspraken over pictogrammen zoals koken, stoven, bakken en braden. Ook de smaakverschillen tussen de verschillende runderrassen komt kort aan bod. Zo blijkt het Belgisch Witblauw een minder uitgesproken smaak te hebben als het ras Galloway. De manier waarop de verschillende rassen gekweekt en gevoerd worden bepaalt onder andere de smaak van de biefstuk of het stoofvlees.
Pagina’s geschreven op een zwarte achtergrond met een wit lettertype zijn pagina’s waarop de slager het rund van kop tot staart verdeelt en elke stukje vlees benoemt zoals het te verkrijgen is in de slagerij. Hij vermeldt telkens de kwaliteit van het vlees, de smaak en de structuur. Onderaan de pagina’s vind je de pictogramman die hij besproken heeft op de rode pagina’s en het rechterblad bevat telkens een mooie foto van het besproken vlees. Op de witte pagina’s met zwart lettertype staan eenvoudige bereidingen van nagenoeg alle vleessoorten die in het boek besproken worden.
Aan de hand van een kleine woordenlijst kan je bepaalde begrippen terug vinden. De slager sluit zijn verhaal af met één pagina over charcuterie. Dit nochtans prachtige boek heeft spijtig genoeg foutieve verwijzingen naar andere pagina’s. Op pag. 20 staat er tweemaal een foute verwijzing waaronder die van tâche noir: naar pag. 128 ipv 130. Een andere fout is een verwijziging van carpaccio op pag. 124 naar de charcuterie: maar daar staat er niets over in.
Ik heb de indruk dat de slager bezig is aan zijn eerste boekwerk én in het voorwoord hemelt hij zich nogal erg op, én het dankwoord aan de medewerkers is erover. Over het algemeen mag je wel zeggen dat het een zeer geslaagd boekje is, vooral voor mensen die een eerste stap zetten naar een zelfstandig leven is dit een handig hulpmiddel. De verschillende kleuren van pagina’s en lettertypen zijn ongelukkig gekozen en bevorderen de leesbaarheid niet.
Ondertitel: van kop tot staart