Niet alfabetisch, niet in volgorde van de maaltijden of van de aard van de gerechten, maar wijk per wijk laat je de auteur je kennismaken met het vele lekkers dat Beiroet te bieden heeft. Merijn Tol doet dat niet in haar eentje, maar laat zich op sleeptouw nemen door lokale vrienden, kenners zowel van de bezochte wijk als van de plaatselijke eetcultuur. In een wijk met veel hipsters komen er nu eenmaal andere gerechten op tafel dan in een traditionele wijk. En nog eens helemaal anders is het in de wijk Bourj Hammoud waar veel vluchtelingen van Armeense oorsprong wonen.
In Beiroet gebruikt men nogal wat ingrediënten in de bereiding; daarom is het leuk dat je vooraf een rondleiding krijgt in dat wereldje. Misschien niet allemaal even gemakkelijk te vinden, maar bij de lokale Aziaat of langs de elektronische snelweg valt er alvast een boel te vergaren. Bij wijze van achtergrond maak je ook kennis met de geschiedenis van Libanon. Op de achtergrond loert Israël nog steeds argwanend toe, helaas niet met de pollepel of de braadpan in de handen.
De lokale recepten hebben de neiging nogal lange namen te hebben. Daarom beperk ik met tot één voorbeeld: "Djej meshwe ma akkadenia sumac w bortugal" staat voor " Gegrilde kip met mispels, sumak en sinaasappel". Dit oogt in ieder geval veel lekkerder dan het klinkt in onze onwennige oren. Best vooral eerst oog hebben voor de prachtige foto's en de Nederlandstalige ondertitels.
Deze kennismaking met de gerechten die in Beiroet bereid en opgediend worden is een echte eye-opener. Nu eerst proeven !
Ondertitel: "Verhalen en recepten uit een mediterrane stad".