De oorspronkelijke titel van dit werkstuk van de voormalige CEO van Lonely Planet" luidt "Wherever you go". Niet gemakkelijk om van dat niets zeggende zinnetje een inhoudelijke zinvolle vertaling te maken, zeker niet wanneer je voorliggend eindresultaat gelezen hebt. Het lijkt welhaast of iemand een fout gemaakt heeft in de loop van het productieproces van deze uitgave. Titel en inhoud passen alvast niet bij elkaar; de ondertitel evenmin trouwens.
De auteur interviewt een aantal bekende en geroutineerde reizigers over hoe ze ertoe gekomen zijn om op reis te gaan. Zo zou je kunnen proberen het zaakje samen te vatten. Daniel Houghton lijkt bovendien te schrijven alsof hij die reizigers via de telefoon spreekt. Lees even mee hoe hij Laura Dekker, de jonge Nederlandse wereldzeilster aanspreekt (in een boek, niet te vergeten):
DH: "Hé, bedankt dat je tijd hebt gemaakt. Sorry voor de vertraging. Ben je momenteel in Europa?
Tegenover Bruce Poon Tip, ondernemer en filantroop, gaat het zo:
DH: "Oké, ik ken je goed, maar de lezers niet. Dus om te beginnen wil ik graag dat je in twee minuten vertelt wie je bent, wat je doet en hoe je passie voor reizen is ontstaan?".
Ik bespaar jullie verdere tenenkrullende vragen, die vaak behoorlijk langer zijn dan de antwoorden die erop volgen. Iemand die al reizend de wereld zou willen verbeteren heb ik niet ontdekt in dit schrijfwerk, tenzij je misschien Richard Branson als dusdanig wilt beschouwen.
Jammer van de tijd, het geld en het papier nodig om dit geschrijf in boekvorm uit te geven. Mochten de bladzijden blanco gebleven zijn, dan had ik die met plezier zelf beschreven ...
Ondertitel: "Bewust en duurzaam op pad".