Wandelen, onderweg denken en filosoferen en vervolgens de aantekeningen en gedachten ordenen, dat moet iemand als Robert Macfarlane intense vreugde bezorgen. Telkens weer andere paden verkennen en bedenken wie de mensen waren die hier voor hem liepen, maar ook uitkijkend naar ontmoetingen met andere al dan niet fervente wandelaars.
In deze uitgave zijn oude wegen het doelwit. Niet zozeer de platgetreden paden waar wandelaars elkaar al jaren, decennia of eeuwen in elkaars voetstappen treden. Neen, het gaat eerder om oude wegen die bijna of zo goed als vergeten zijn. Paden op eilanden waar nauwelijks nog een mens komt, routes die vaak onder water staan en slechts af en toe begaanbaar zijn, trajecten waarvan niemand met volledige zekerheid de precieze ligging kent, doden- en spokenwegen zelfs die op middeleeuwse begraafsplaatsen samenkomen, droomsporen die zich over Australië uitstrekken, ...
Denken, filosoferen of on gedachten terugkeren in de tijd zijn voor de auteur belangrijker dan het precieze spoor uitzetten voor wie na hem wil komen. Robert Macfarlane is een filosoferende wandelaar die ons het belang van wandelen laat inzien, ook al zijn de paden niet helder afgebakend of beschreven.
Denk en zoek je eigen wandelpad!
Ondertitel: "Een voetreis".