Niets ontgaat Stefan Brijs wanneer hij aan het werk is in zijn schrijfhut of in zijn huisje. Een hommel, een bijeneter of een kraanvogel die voorbij vliegt of zich installeert, de auteur weet bijna wat er staat te gebeuren. Was die kraanvogel hier vorig jaar ook niet samen met zijn familie? Dat nest ginder gebruikten ze toen toch ook?
Avocado is de naam van de plant waarop Stefan Brijs zijn vizier meest richt; je weet wel die lekkere vrucht die honderden liters water nodig heeft opat wij er zouden kunnen van genieten. Het gaat niet alleen dat water noodzakelijk voor irrigatie. Om die avocado's te kunnen tellen worden grote oppervlakten geëgaliseerd. Of daar nu een olijfgaard was of een bodem met rotsige ondergrond blijkt niet veel indruk te maken op de grootschalige avocadotelers die een nieuwe bron van rijkdom gevonden hebben. En dat vele water? Wellicht hun zorg niet. De vorm van het landschap die verandert? Wie maalt erom, behalve mensen als Stefan Brijs? Dat insecten, vogels en andere levende wezens hun habitat zien krimpen? Who cares?
"Natuurlogboek" is een geschikte ondertitel. De auteur maakt zich zorgen om het landschap en de levens die daarop leven als geen ander. Meer nog dan in zijn vorige werken maken we kennis met een ware natuurliefhebber die zowel zijn waarnemingen als bekommernissen mooi kan neerschrijven. Petje af.
Ondertitel: "Natuurlogboek".